Cumhuriyet dönemi tarım ekonomisi ve 24 Ocak kararları sonrası Türk tarımı
Künye
Kılıç,Taha. Cumhuriyet dönemi tarım ekonomisi ve 24 Ocak kararları sonrası Türk tarımı. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2020.Özet
Türk tarımcılığının temelleri cumhuriyet ilan edilene kadar büyük ölçüde Osmanlı İmparatorluğundaki toprak sistemine dayanır. Tanzimat ve İttihat Terakki Partisi dönemlerinde eski nizamı değiştirmek maksadıyla çeşitli adımlar atılmıştır. Bu reformlar cumhuriyetin ilanıyla devam etmiş aşarın kaldırılması gibi belli başlı reformlar uygulanmıştır. Cumhuriyetin ilanıyla yeni dönemde tarımsal ve hayvansal ürünler ikinci dünya savaşına kadar artış göstermiştir. İkinci dünya savaşı yıllarındaki tarımsal üretimdeki düşüşlerin ardından 1950'li yıllarda uygulanan fizyokratik politikalar neticesinde Türk tarımsal üretimi nüfusa oranla altın çağına ulaşmıştır.1970'li yıllardan itibaren ise nüfus şiddetli artışlar sonucunda aşırı büyümüş ve kırdan kente göç hızlanmıştır. 24 Ocak 1980 kararları sonrasında ise tarım sektörünün GSYİH' içerisindeki payı ve hayvan stoğu sürekli azalmıştır. 2000 ile 2005 yılları arasındaki dönemde ise tarım sektöründe önemli mevzuat değişiklikleri yapılmıştır. 2013 yılından itibaren ise bitkisel üretim ve hayvan stoğunda bir toparlanma yaşanmıştır. Üretim potansiyeli yüksek olmasına rağmen üretimde etkinliğe ulaşılamamıştır. Türk tarımın en önemli sorunları ise verim ve kalitedeki düşük düzey olmuştur. The foundations of Turkish agriculture are largely based on the land system in the Ottoman Empire until the republic was declared. During the Tanzimat and İttihat Terakki Party periods, various steps were taken to change the old order. These reforms continued with the proclamation of the republic, and major reforms were implemented, such as the abolition of the tithe(ashar). With the declaration of the Republic, agricultural and animal products increased until the second world war in the new period. Following the declines in agricultural production during the Second World War, Turkish agricultural production reached a golden age compared to the population as a result of the physiocratic policies implemented in the 1950s. After the decisions of January 24, 1980, the share of the agricultural sector in GDP and animal stock decreased continuously. In the period between 2000 and 2005, significant legislative changes were made in the agricultural sector. Since 2013, there has been a recovery in plant production and animal stock. Although the production potential is high, no efficiency has been achieved in production. The most important problems of Turkish agriculture have been the low level of yield and quality.