Ortaokul öğrencilerinin matematik özyeterlik algıları, motivasyonları, kaygıları ve tutumları arasındaki ilişki

Abstract

Araştırmada ortaokul 5. , 6. , 7. ve 8.sınıf öğrencilerinin matematik özyeterlik algıları, matematik kaygıları, matematik motivasyonları ve matematik tutumlarının cinsiyete, sınıfa, baba eğitim durumuna, anne eğitim durumuna göre farklılıkları incelenmiştir. Ayrıca bu araştırmada matematik özyeterlik algılarının matematik kaygıları, matematik motivasyonları ve matematik tutumları üzerine etkisi de incelenmiştir. Matematik özyeterlik algıları 3 boyutta, Matematik kaygıları 4 boyutta, Matematik motivasyonları 4 boyutta ve Matematik tutumları 3 boyutta gruplandırılmıştır. Araştırmanın örneklemini Kırklareli ili Lüleburgaz ilçesi ortaokullarında okuyan 633 5. ,6. ,7. ve 8.sınıf öğrencileri oluşturmuştur. Araştırmada veri toplamak amacıyla 'Matematik Özyeterlik Ölçeği', 'Matematik Kaygı Ölçeği', 'Matematik Motivasyonu Ölçeği' ve 'Matematik Tutum Ölçeği' kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler SPSS 21.0 ile incelenmiş ve frekans analizi, faktör analizi, güvenirlik testi, Kolmogorov-Smirnov Normal Dağılım testi, Mann Whitney U testi, Kruskal Wallis testi, çoklu regresyon testleri uygulanmıştır. Araştırma sonucunda ortaokul öğrencilerinin matematik kaygılarının tüm alt boyutlarında anlamlı farklılık gösterdiği, matematik motivasyonu alt boyutlarının cinsiyete göre anlamlı bir farklılık göstermediği, matematik tutumları alt boyutlarının sınıf düzeylerine göre anlamlı farklılık gösterirken anne eğitim durumuna göre anlamlı farklılık göstermediği bulunmuştur. Araştırmanın en önemli göze çarpan sonucu ise 5.sınıf öğrencilerinin matematiği kullanmada kendine güvenleri, davranışsal farkındalıkları, matematik tatmini ve içsel motivasyonlarının diğer sınıflardan yüksek olmasıdır. Bu, yeni bir yaklaşım olan 4+4+4 eğitim sistemine göre değişiklik gösterdiği kabul edilebilir. Bu durumda öğretmenlere önemli görevler düşmektedir. Öğrencilerin matematik dersine motivasyonları yükselecek, kaygı seviyeleri azalacak ve matematik dersine karşı olumlu tutum geliştirecek şekilde eğitim ve öğretim almaları sağlanmalıdır.

In this study first of all is to examine whether or not the concepts of mathematics self-efficacy, mathematics anxieties, mathematics motivations and the mathematics attitudes according to gender, class, father educational status and mother educational status. Furthermore, it is investigated that the effect of concepts of mathematics self-efficacy on mathematics anxieties, mathematics motivations and the mathematics attitudes. The concepts of mathematics self-efficacy are three group, mathematics anxieties are four group, mathematics motivation are four group and mathematics attitudes are three group dimensions. The sample of research is 633 graduate students studying 5, 6, 7 and 8th in secondary school in Lüleburgaz/Kırklareli. In this study for collecting data is used "Mathematics Self-Efficacy Scale", "Mathematics Anxiety Scale", Mathematics Motivation Scale" and "Mathematics Attitude Scale". Data are examined with spss 21 and frequency analysis, factor analysis, reliability analysis, kolmogorov-smirnov normality test, mann whitney u, kruskal wallis and multiple regression is applied. In conclusion, all of the dimensions of mathematics anxiety of secondary school students vary significantly, the dimensions of mathematics motivation don't vary according to gender, the dimensions of mathematics attitudes vary significantly according to the class level, the dimensions of mathematics attitudes don't vary significantly according to the mother education status. The prominent conclusion of research, 5th students' self-confidence in using mathematics, behavioral awareness, mathematics satisfaction and intrinsic motivation is higher than other classes. This condition vary for a new approach of 4+4+4 educational systems. Teachers should perform important roles. It is received to student take education with high mathematics lesson motivation, low anxiety level and positive attitude towards to math lesson.