Covid-19 salgını sürecinde öğretmenlerin bilişim teknolojileri öz-yeterlik inançları

Abstract

Her geçen gün gelişmekte olan teknoloji sayesinde teknolojik araçlar hayatımızın her alanında yer almaya başlamıştır ve eğitimde de yoğun olarak kullanılmaktadır. Eğitimde teknoloji kullanımının öğrencilerin derse aktif katılımını sağlamasının yanı sıra çoklu öğrenme ortamı sağlaması ve öğrenmenin kalıcı hale gelmesini sağlaması gibi üstünlükleri de bulunmaktadır. Bu nedenle öğretmenlerin derslerine teknolojiyi entegre etmeleri beklenmektedir. Covid-19’un hayatımıza girmesi ve eğitimin uzaktan eğitim olarak devam etmesi ile öğretmenlerin teknolojik araç gereç kullanımları günden güne artmıştır. Bu araştırma ile öğretmenlerin bilişim teknolojileri kullanımlarına ilişkin öz-yeterliklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu araştırma nicel araştırma yöntemlerinden tarama araştırma modeli ile tasarlanmıştır ve araştırmanın çalışma grubunu 2021-2022 eğitim öğretim yılında Balıkesir ilinde yer alan ortaokullarda görev yapmakta olan 211 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırma sonucunda öğretmenlerin öz-yeterliklerinin yüksek seviyede olduğu; öğretmenlerin öz-yeterliklerinin cinsiyet, yaş, branş, kurum türü ve eğitim düzeyi değişkenlerine anlamlı bir farklılık göstermediği; lisans eğitimi düzeyinde bilgisayar eğitimi alma değişkenine göre anlamlı bir farklılık gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır.

Due to the rapid growth of technology, technological devices have begun to influence every aspect of our lives. In addition, technology is used extensively in education. Technology in education has several benefits, including allowing students to actively participate in lessons, creating a multi-learning environment, and making learning permanent. Therefore, teachers are expected to integrate technology into their lessons. Teachers' usage of technology tools has increased day by day since the entrance of Covid 19 into our life and the continuance of education as distance education. This research aims to determine teachers' self-efficacy in using information technologies. This research was designed with the survey research model, one of the quantitative research methods. The study group in this research consists of 211 teachers working in secondary schools in Balıkesir in the 2021-2022 academic year. Teachers' self-efficacy is high due to the research; there was no significant difference in terms of gender, age, branch, type of institution, or education level. The conclusion reached was that there was a substantial difference based on undergraduate computer education.