Matematik eğitiminde 2000- 2024 yılları arasında diskalkuli üzerine yapılan çalışmaların sistematik bir incelemesi

Abstract

Bu çalışmada diskalkuli alanındaki birçok araştırma incelenip, sentezlenerek diskalkulinin tanılama yöntemleri, müdahale stratejileri kapsamlı bir şekilde değerlendirilmiştir. Bu alandaki mevcut bilgileri bir araya getirip daha etkili yöntemler için araştırmacılara katkıda bulunmak amaçlanmıştır. Birçok çalışmanın tek çalışma olarak sunulması için araştırma yöntemi olarak sistematik inceleme tercih edilmiştir. Makaleler TRdizin, Google Akademik, Eric ve Web of Science veri tabanlarından toplanmıştır.Toplamda 133 çalışmaya ulaşılmış ve analiz edilmiştir. Makalelerin analizinde betimsel analiz ve betimsel içerik analizi tercih edilmiştir. Elde edilen bulgulara göre günümüze yaklaştıkça bu alanda yapılan çalışmaların arttığı gözlenmiştir. Ayrıca çalışmalarda en çok tercih edilen yöntemin deneysel çalışmalar olduğu görülmüştür. Çalışma grubu olarak en çok ilkokul düzeyindeki öğrencilerin çalışmalara dahil edildiği ortaya konmuştur. Veri toplama araçlarında oldukça fazla çeşitlilik olmasına rağmen en sık kullanılan veri toplama araçlarının yarı yapılandırılmış görüşme formu ve matematik başarı testi olduğu görülmüştür. Veri analiz yöntemlerinde ise betimsel analiz ve ANOVA’nın daha sık kullanıldığı ortaya çıkmıştır.Araştırmada elde edilen bulgulara göre makalelerin bağlamlarının, diskalkuli tanı ve değerlendirme süreçleri, öğretmen ve öğretmen adaylarının diskalkuli konusundaki pedagojik alan bilgisi, diskalkulik öğrencilere yönelik müdahale stratejileri ve öğretim yöntemleri, psikososyal boyutlar, bireylerin performansları ve bilişsel düzeyleri, öğretmen, öğrenci ve veli bakış açısı kategorileri etrafında toplandığı görülmüştür. Ayrıca çalışmalarda diskalkulik öğrencilerin tanılanmasında en çok klinik yöntemlerin, matematik başarı testlerinin ve zeka testlerinin kullanıldığı ortaya çıkmıştır. İncelenen deneysel çalışmalarda, diskalkulik öğrencilere yönelik müdahaleler analiz edilmiştir. Analiz sonucunda çeşitli yöntemlere ulaşılmıştır. En çok tercih edilen yöntemlerin teknoloji destekli yöntemler ve bireyselleştirilmiş öğretim stratejileri olduğu görülmüştür. İncelenen makalelerdeki öğretmen ve öğretmen adayları görüşlerinin analizi sonucunda, öğretmenlerin bilgi ve farkındalık seviyeleri, diskalkuli belirtilerini tanımlamaları, müdahale ve destek stratejileri, uygun öğrenme ortamı ve öğrencilerin sosyal ve psikolojik durumları hakkındaki görüşleri ortaya konulmuştur.

In this study, numerous research studies in the field of dyscalculia were examined and synthesized to comprehensively evaluate dyscalculia diagnosis methods and intervention strategies. The aim was to compile existing knowledge in this field and contribute to researchers by identifying more effective methods. A systematic review was chosen as the research method to present multiple studies as a single study. Articles were collected from TRDizin, Google Scholar, ERIC, and Web of Science databases. A total of 133 studies were accessed and analyzed. Descriptive analysis and descriptive content analysis were used in the analysis of the articles. The findings revealed that studies in this field have increased over time. Additionally, the most preferred method in the studies was found to be quantitative research, particularly experimental studies. It was determined that primary school students were the most frequently included study group. Despite the great diversity in data collection tools, the most commonly used tools were semi-structured interview forms and mathematics achievement tests. In terms of data analysis methods, descriptive analysis and ANOVA were found to be the most frequently used. According to the findings, the contexts of the analyzed articles were categorized around dyscalculia diagnosis and assessment processes, teachers' and teacher candidates' pedagogical content knowledge regarding dyscalculia, intervention strategies and instructional methods for dyscalculic students, psychosocial aspects, individuals’ performance and cognitive levels, and perspectives of teachers, students, and parents. Moreover, it was found that the most commonly used methods for diagnosing dyscalculic students were clinical methods, mathematics achievement tests, and intelligence tests. Experimental studies examined in this research analyzed interventions for dyscalculic students. The analysis revealed various methods, with technology-supported methods and individualized instructional strategies being the most preferred. The analysis of teachers' and teacher candidates' views in the reviewed articles revealed insights into their knowledge and awareness levels, their ability to identify dyscalculia symptoms, intervention and support strategies, suitable learning environments, and students' social and psychological conditions.