Hazini'nin Manzum Şerh-i Hadis-i Erbain terümesi

Abstract

Bu çalışmada, Hazînî’nin manzum kırk hadis tercümesinin ulaşılabilen 3 yazma nüshası üzerinden tenkitli metni ortaya konulmuş ve eserin incelemesi yapılmıştır. Çalışmaya konu olan 3800 beyitlik mesnevi, kırk hadis türündeki eserlerin en hacimlisi olarak bilinmektedir. Đki bölümden oluşan çalışmanın giriş kısmında, “hadis” ve “edebiyat” kavramlarının bir araya gelişi konu edilmiş ve klasik Türk edebiyatı içinde önemli bir yere sahip olan kırk hadis türü üzerinde durulmuştur. Arap, Fars ve Türk edebiyatındaki kırk hadis geleneğine ve Türk edebiyatında bu türdeki eserlerle ilgili yapılan çalışmalara da burada değinilmiştir. Çalışmanın birinci bölümünde Hazînî hakkında bilgi verildikten sonra, kırk hadis tercümesi şekil, dil, üslup ve muhteva özellikleri bakımından değerlendirilmiştir. İkinci bölüm ise eserin tenkitli metnine ayrılmıştır.

In this study an edition critic based on the available three manuscripts of the poetic translation of forty hadith of Hazînî has been prepared and the work has been analyzed. It has been known that the subject of this study the mesnevi with 3800 verses is the largest among the forty hadith type works. In the introduction of the study relations of “hadith” and “literature” concepts have been examined and form of forty hadith that has a very important place in the classical Turkish literature has been emphasized. The traditions of forty hadith in Arabic, Persian and Turkish literature and the works of this form in Turkish literature have been touched upon here. In the first chapter of the study after introducing Hazînî the translation of forty hadith has been examined in terms of form, language, style and content. Second chapter is spared for the edition critic of the work.