The use of possessive adjectives and possessive pronouns by Turkish EFL learners in the context of language transfer

Abstract

Fewer studies have been carried out on possessive adjectives and possessive pronouns when compared to s- genitive and of- genitive possessive structures. Moreover, most of the studies conducted on possessive adjectives and possessive pronouns focused only on the use of these possessive structures. That is, language transfer was ignored while examining them in these studies. Therefore, the aim of this study is to investigate the use of possessive adjectives and possessive pronouns by Turkish EFL learners in the context of language transfer. In this study, a background questionnaire, a multiple-choice test and a translation activity were implemented to 50 EFL learners. The data obtained by contrastive analysis were used to make a statistical analysis for the research questions. While analyzing the data, quantitative approach was adopted, therefore descriptive statistics were used. Results showed that most of the participants could use both possessive adjectives and possessive pronouns correctly while they performed better while using possessive adjectives than possessive pronouns. Moreover, there were some participants who tented to apply their native language and had negative transfers from their native language. These participants had more transfer errors of possessive pronouns than of possessive adjectives. These results also revealed that most participants preferred to use possessive adjectives more frequently than possessive pronouns both as a result of their knowledge and their L1.

S- ve of- iyelik ekleri üzerine yapılan çalışmalarla karşılaştırıldığında, iyelik sıfatları ve iyelik zamirleri üzerine daha az sayıda çalışma gerçekleştirilmiştir. Ayrıca, iyelik sıfatları ve zamirleri üzerine yapılan çalışmaların çoğu da sadece bu yapıların kullanımına odaklanmıştır. Yani, bu çalışmalarda iyelik sıfatları ve zamirleri incelenirken, dil transferi faktörü görmezden gelinmiştir. Bu yüzden, bu çalışmanın amacı dil transferi bağlamında Türkiye’de İngilizceyi yabancı dil olarak öğrenenlerin iyelik sıfatlarını ve iyelik zamirlerini kullanımlarını incelemektir. Bu çalışmada, 50 öğrenciye bir arka plan anketi, çoktan seçmeli test ve çeviri aktivitesi uygulanmıştır. Araştırma sorularına cevap bulabilmek için karşılaştırılmalı analiz ile elde edilen veriler istatistiksel olarak analiz edilmiştir. Veriler analiz edilirken nicel yaklaşım uygulanmıştır ve böylece betimsel istatistikler kullanılmıştır. Sonuçlar çoğu öğrencinin hem iyelik sıfatlarını hem de iyelik zamirlerini doğru bir şekilde kullandığını, aynı zamanda iyelik sıfatlarının kullanımının iyelik zamirlerinin kullanımından daha doğru olduğunu göstermiştir. Ayrıca, birinci dilini kullanma eğiliminde olan ve anadillerinden olumsuz dil transferi yapan bazı öğrenciler de olmuştur. Bu katılımcılar iyelik zamirlerinde iyelik sıfatlarına oranla daha çok dil transferi hatası yapmıştır. Bu sonuçlar aynı zamanda çoğu öğrencinin hem bilgilerinin hem de ana dillerinin sonucu olarak iyelik sıfatlarını iyelik zamirlerinden daha çok kullanmayı tercih ettiğini ortaya çıkarmıştır.