Dindarlığın oluşumuna din eğitiminin psikopedagojik katkıları: ‘değer-yoksun dindarlık’ tipolojisi bağlamında teorik bir yaklaşım

Abstract

Bu makalenin amacı, bazı parametreler dikkate alınarak meslek edinme amaçlı din eğitimi alan bireylerin dindarlıklarının oluşumuna, Türkiye’de verilen formel din eğitiminin psiko-pedago-teolojik katkılarının niteliğini analiz etmektir. Bu kapsamda makalede, mesleki amaçlı din eğitimi alan yeni nesil bireylerin dindarlık formlarındaki niteliksel ve niceliksel değişim süreçleri, teorik olarak ‘sekülerleşme, çalışma ahlakı, kendini ayarlama ve kendini kandırma’ olguları bağlamında yorumlanmaya çalışılmıştır. Sonuç olarak makalede; (a) sekülerleşmenin ortaya çıkardığı sosyal anomi ve yabancılaşmayla ilişkili sözü edilen bu dindarlığın dönüşümü bağlamında, orta ve yüksek düzeyde din eğitimi alan bireylerin yeni nesil dindarlık formları ile ‘değer-yoksun dindarlık’ tipolojisi arasında olgusal düzeyde örtüşen yönlerinin olduğu; (b) mesleki din eğitimi alan gençlerin dinsel kimlik-sosyal kimlik-mesleki kimlik oluşumları arasındaki psiko-sosyal uyumsuzlukların ‘kendini ayarlama ve kendini aldatma’ kavramı eksenli ortaya çıkabilecek sosyal maske kullanım riskini arttırması sebebiyle ‘değer-yoksun dindarlık’ formunun gelişimini kolaylaştırdığı vurgulanmıştır