Öz düzenleme ve yansıtıcı düşünmenin matematik başarısına etkisinin incelenmesi

Abstract

Araştırmanın amacı, öz düzenleyici öğrenme stratejileri, yansıtıcı düşünme ve matematik başarısı arasındaki ilişkiyi belirlemek ve yordamaktır. Araştırmanın çalışma grubunu Marmara Coğrafi Bölgesindeki bir ilin 10 farklı ortaokulunda öğrenim gören 386 (185 kız, 201 erkek) öğrenci oluşturmaktadır. Ölçme aracı olarak Pintrich ve diğerleri (1993) tarafından geliştirilen, Aktan (2012) tarafından son şekli verilen “Öz Düzenleyici Öğrenme Stratejileri Ölçeği (ÖÖSÖ)” ile Petek ve Aşkar (2009) tarafından geliştirilen “Problem Çözmeye Yönelik Yansıtıcı Düşünme Becerisi Ölçeği”, öğrencilerin öz düzenleyici öğrenme stratejileri ve yansıtıcı düşünme puanlarını belirlemek için betimsel istatistik kullanılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla pearson korelasyon analizi yapılmıştır. Cinsiyet gelir, anne-baba eğitim düzeyi, öz düzenleyici öğrenme stratejileri ve yansıtıcı düşünmenin matematik performansına olan izafi (göreceli ) katkısı hiyerarşik regresyon analizi ile kullanılarak belirlenmiştir. Son olarak öz düzenleyici öğrenme stratejilerinin ve yansıtıcı düşünmenin matematik başarısına olan etkisini incelemek amacıyla yol analizi yapılmıştır. Ki-kare serbestlik derecesi 2.91 bulunmuş olup uyum indeksi değerlerine bakılarak kurulan modelin uygunluğu test edilmiştir. Öz düzenleyici öğrenme stratejileri cinsiyet, gelir, anne-baba eğitim düzeyi değişkenleri üstüne matematik performansındaki varyansın %15 ini anlamlı olarak açıklamıştır ancak yansıtıcı düşünme cinsiyet, gelir, anne-baba eğitim düzeyi, öz düzenleme üzerine matematik performansını açıklamada hiç katkıda bulunmamıştır. Yol analizindeki değerler kurulan modelin uygun model olduğunu göstermektedir.

The aim of the study is to determine and predict the relationship between self-regulatory learning strategies, reflective thinking and mathematics achievement. The study group of the research consists of 386 (185 female, 201 male) students studying in 10 different secondary schools in a province of Marmara Geographical Region. "Self Regulatory Learning Strategies Scale" developed by Pintrich and others (1993) and finalized by Aktan (2012), and "Reflective Thinking Ability Scale Aimed At Problem Solving" developed by Petek and Aşkar (2009) were used as measurement tools. In addition, descriptive statistics was used in order to determine students' self-regulatory learning skills and reflective thinking scores. Pearson correlation analysis was performed to determine the relationship between variables. The relative contribution of gender, income, parental education level, self-regulatory learning strategies and reflective thinking to mathematical performance was determined using hierarchical regression analysis. Finally, a path analysis was conducted to examine the effect of self-regulatory learning strategies and reflective thinking on mathematics achievement. The degree of freedom for the chi-square was found to be 2.91 and the appropriateness of the established model was tested considering the adaptation index values. Self-regulatory learning strategies accounted for 15% of the variance in mathematics performance on gender, income, and parental education level variables, whereas reflective thinking did not contribute at all to explaining mathematics performance on gender, income, parental education and self-regulation. The values in the path analysis indicate that the established model was the appropriate model.