Yemlik şalgam (Lenox/Brassica Rapa L.) silajına tanen ilavesinin silaj fermantasyonu ile in vitro sindirilebilirlik üzerine etkisi

Abstract

Bu çalışma yemlik şalgam (lenox/Brassica rapa L.) bitkisinin; iki farklı kuru madde düzeyinin, iki farklı konsantrasyonda tanen ilavesiyle (50 ve 75 g/kg/KM) silolanarak, farklı günlerde (2, 7, ve 90. günler) açılmasının, silajın ham besin maddeleri, fermentasyon ve in vitro sindirilebilirlik değerleri üzerine olan etkilerini incelemek amacı ile yapılmıştır. Çalışmanın silaj materyalini, çiçeklenme zamanının tam kapsüllenme döneminde biçilen yemlik şalgam (lenox/Brassica rapa L.) hasılı oluşturmuştur. Yem şalgamı iki farklı kuru madde düzeyinde (%20 ve %35); biri tanen eklenmemiş, katkısız, diğer ikisi farklı konsantrasyonlarda (50 ve 75 g/kg/KM) tanen ilave edilerek silolanmıştır. Silolar 2x3x3 faktöriyel deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak, 1 litrelik sızdırmaz, hava almaz, plastik kavanozlara hazırlanmıştır. Hazırlanan silolar, üç farklı günde (2, 7 ve 90. günler) açılarak örnekler alınmıştır. Silajlardan alınan örneklere; ham besin madde, fermentasyon kalitesi ve in vitro organik madde sindirilebilirlik analizleri uygulanmıştır. Ham besin madde analizleri için; kuru madde (KM), ham kül (HK), ham yağ (HY), ham protein (HP), ham selüloz (HS), nötr deterjanda çözünmeyen lif (NDF), asit deterjanda çözünmeyen lif (ADF), asit deterjanda çözünmeyen lignin (ADL) analizleri yapılmış ve azotsuz öz madde (NÖM), hemiselüloz (HC), selüloz (C), metabolik enerji hesaplamaları gerçekleştirilmiştir. Fermentasyon analizlerinde; toplam aerobik mezofilik bakteri (TMAB), toplam laktik asit bakteri (TLAB), maya küf (MK) sayımı, pH, suda çözünebilir karbonhidrat (SÇK), organik asit (UYA), serbest amonyak azotu (NH3-N) testi yapılmıştır. Sadece 90. gün örneklerinde ise aerobik stabilite (AS) ve toplam aflatoksin (B1+B2+G1+G2) analizleri uygulanmıştır. Örneklerde ayrıca in vitro organik madde sindirilebilirlik analizleri gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın elde edilen sonuçlarına göre; %20 ve 35 kuru madde düzeylerinde olan silaj materyaline yapılan 50 veya 75g tanen katkısı, tanen katkısı yapılmayan gruplara göre kuru madde korunumunda etkili olduğu bulunmuştur (p<0.05). Çalışmanın 90. gün açımında (G3, 6, 9, 12, 15 ve 18 örneklerinde) baklagil silajlarında istenilen pH değerlerini sağladığı tespit edilmiştir. Silaj materyalinin yüksek protein ve su içeriğine rağmen sıkıştırma işleminin iyi yapılmış olması sonucunda istenilen pH düşüşü sağlanmıştır. Tanen ilave edilen gruplarda (G6, 9 ve 15, 18) pH düşüşü, tanen katılmamış gruplardan daha düşük olduğu belirlenmiştir (p<0.001). Silaj materyallerinin SÇK ve NH3-N bulguları, soldurma işlemi gerçekleştirilmiş %35 KM gruplarında, %20 KM gruplarına göre daha az olarak bulunmuştur (p<0.001). Ayrıca NH3-N parametresi %20 ve %35 KM düzeylerinde, 50 ve 75 g tanen ilave edilmiş gruplarda tanen katkısı yapılmamış gruplara göre daha düşük değerler gözlemlenmiştir (p<0.05). Çalışmanın organik asit bulguları için; LA ve AA değerleri %35 kuru madde düzeyindeki gruplarda, %20 kuru madde gruplarına göre daha yüksek olarak belirlenmiştir (p<0.001). Tanen ilave edilmiş gruplar içerisinde; 75 g gruplarının, 50 g ilave edilmiş deneme gruplarına göre, katkılı grupların her ikisinin de tanen katılmamış gruplara göre daha fazla LA üretimi gözlemlenmiştir (p<0.05). Silaj materyallerinin 2. gün örneklerinde, %35 KM gruplarında %20 KM gruplarına göre daha düşük BA düzeyi bulunmuştur (p<0.05). Silaj materyallerinde gerçekleştirilen TAMB ve TLAB ekimlerinde, %35 kuru madde düzeyinde %20 kuru maddeye göre daha yüksek üreme belirlenmiştir (p<0.001). 90. gün örneklerinde tanen ilave edilmiş 50 ve 75 g gruplarında, tanen katılmamış gruplara göre her iki kuru madde düzeyinde daha yüksek TLAB üremesi bulunmuştur (p<0.001). Çalışmanın 90. gün silo açımında alınan 18 örnekte gerçekleştirilen aerobik stabilite analizinde, %35 KM düzeyinde %20 KM düzeyine göre daha az CO2 üretimi gerçekleşmiştir (p<0.001). Ayrıca 50 ve 75 g tanen ilave edilmiş gruplarda tanen katılmamış gruplara göre daha düşük CO2 üretimi belirlenmiştir (p<0.001). Siloların 90. gün açımlarından alınan 18 örneğin hiçbirinde aflatoksin (B1+B2+G1+G2) varlığına rastlanmamıştır. Gerçekleştirilen IVOMS analizinde, %35 KM düzeyine sahip gruplarda %20 KM gruplarına göre daha yüksek değer belirlenmiştir (p<0.001). Diğer bir yandan silaj fermentasyonun ilerlediği günlerde IVOMS değerlerinin düştüğü görülmüştür (p<0.05). Çalışmanın elde edilen sonuçlarına göre; yemlik şalgam (lenox/Brassica rapa L.) bitkisi, düzgün bir soldurma işlemi uygulanarak, %35 kuru madde düzeyi ile silolanması sonucu daha iyi bir fermentasyon kalitesi sağlandığı belirlenmiştir. Ayrıca silolama gerçekleştirilirken yeterli bir sıkıştırma uygulandığı takdirde, bitkinin hasat edilen kuru madde düzeyinde dahi yeterli bir LA üretiminin gerçekleştiği ve pH değerinin düştüğü bulunmuştur. Bu durumun katkı olmasa dahi mikotoksin üretimini engelleyebileceği belirlenmiştir. Uygulanan 50 ve 75 g tanen ilavesinin antioksidan etkileri nedeniyle, %20 ve 35 KM değerlerinde tanen katılmamış gruplara göre TLAB üremesini teşvik ettiği görülmüştür. Bu durumda, daha yüksek LA üretildiği için daha düşük pH değeri elde edilmiştir. Tanenlerin bu antioksidan etkileri nedeniyle, tanen uygulanan gruplarda daha düşük CO2 üretimi gerçekleştiği ve bu durumun aerobik stabilite değerini yükselttiği belirlenmiştir. Bu veriler ışığında tanen katkısının siloların raf ömrünün uzatılmasında faydasının olabileceği, yemlik şalgamı silolamanın genelde kaliteli silaj özelliği gösterdiği, büyükbaş ve küçükbaş hayvancılık için alternatif bir kaba yem olabileceği düşünülmektedir.

This study was conducted to investigate the effects of forage turnip (lenox/Brassica rapa L.) plant ensiled at two different dry matter levels, with two different concentrations of tannin (50 and 75 g/kg/KM) and opening on different days (2, 7, and 90th days) on the crude nutrients, fermentation, and in vitro digestibility values of the silage. The silage material of the study consisted of forage turnip (lenox/Brassica rapa L.) harvested during the full encapsulation period of the flowering period. Forage turnip was ensiled at two different dry matter levels (20% and 35%); one without added tannin, without additives, and the other two with different concentrations of tannin (50 and 75 g/kg/KM). Silos were prepared in 1-liter leak-proof, airtight, plastic jars according to the 2x3x3 factorial experimental design with 3 replications. Samples were taken from the prepared silos by opening them on three different days (2, 7 and 90 days). Crude nutrient, fermentation quality and in vitro organic matter digestibility analyses were applied to the samples taken from the prepared silages. For raw nutrient analyses; dry matter (DM), crude ash (HK), crude fat (HY), crude protein (HP), crude cellulose (HS), neutral detergent insoluble fiber (NDF), acid detergent insoluble fiber (ADF), acid detergent insoluble lignin (ADL) analyses were performed and nitrogen free extract matter (NÖM), hemicellulose (HC), cellulose (C), metabolic energy calculations were performed. In fermentation analyses; total aerobic mesophilic bacteria (TMAB), total lactic acid bacteria (TLAB), yeast mold (MK) count, pH, water-soluble carbohydrate (WCC), organic acid (UYA), free ammonia nitrogen (NH3-N) tests were performed. Aerobic stability (AS) and total aflatoxin (B1+B2+G1+G2) analyses were performed only on the 90th day samples. In vitro organic matter digestibility analyses were also performed on the samples. According to the results obtained from the study; 50 or 75g tannin addition to the silage material at 20 and 35% dry matter levels was found to be effective in dry matter preservation compared to the groups without tannin addition (p<0.05). On the 90th day of the study (in samples G3, 6, 9, 12, 15 and 18), it was determined that the desired pH values were provided in legume silages. Despite the high protein and water content of the silage material, the desired pH decrease was achieved as a result of the good compression process. It was determined that the pH decrease in the tannin added groups (G6, 9 and 15, 18) was lower than the groups without tannin (p<0.001). WSC and NH3-N findings of the silage materials were found to be less in the 35% DM groups with withering process than in the 20% DM groups (p<0.001). In addition, lower values were observed for the NH3-N parameter at 20% and 35% DM levels in 50 and 75 g tannin added groups compared to the groups without tannin addition (p<0.05). For the organic acid findings of the study; LA and AA values were determined to be higher in 35% dry matter level groups compared to 20% dry matter groups (p<0.001). Within the tannin added groups; 75 g groups produced more LA compared to 50 g added experimental groups, and both added groups produced more LA compared to the groups without tannin addition (p<0.05). In the 2nd day samples of the silage materials, lower BA levels were found in 35% DM groups compared to 20% DM groups (p<0.05). In TAMB and TLAB plantings carried out in silage materials, higher reproduction was determined at 35% dry matter level compared to 20% dry matter level (p<0.001). On the 90th day samples, higher TLAB growth was found in 50 and 75 g tannin added groups compared to the groups without tannin (p<0.001) at both dry matter levels. In the aerobic stability analysis performed on 18 samples taken on the 90th day of silo opening of the study, less CO2 production occurred at 35% DM level compared to 20% DM level (p<0.001). In addition, lower CO2 production was determined in the 50 and 75 g tannin added groups compared to the groups without tannin (p<0.001). No aflatoxin (B1+B2+G1+G2) was found in any of the 18 samples taken from the 90th day of silo opening. In the IVOMS analysis, higher values were determined in the groups with 35% DM level compared to the 20% DM groups (p<0.001). On the other hand, it was observed that IVOMS values decreased on the days when silage fermentation progressed (p<0.05). According to the results obtained from the study; it was determined that the fodder turnip (lenox/Brassica rapa L.) plant would provide better fermentation quality when it was ensiled at 35% dry matter levels by applying a proper withering process. In addition, it was found that when sufficient compression was applied during the ensiling process, sufficient LA production was achieved even at the harvested dry matter level of the plant and the pH value decreased. It was determined that this situation could prevent mycotoxin production even without the contribution. It was observed that the 50 and 75 g tannin addition encouraged TLAB reproduction, produced higher LA and therefore lower pH values were obtained compared to the groups without tannin addition at 20 and 35% KM values due to its antioxidant effects. It was determined that due to these antioxidant effects of tannins, lower CO2 production occurred in the tannin-applied groups and this situation increased the aerobic stability value. In the light of these data, it is thought that tannin additives may be beneficial in extending the shelf life of silos, that fodder turnip silage generally exhibits quality silage properties, and that it can be an alternative roughage for cattle and sheep farming.