Harold Pinter as a poet: Compassion and truth

Abstract

Bu çalışma Pinter’ın 1948-2007 yılları arasında yazdığı şiirlerinden bazılarını ilk dönem şiirleri, İrlanda şiirleri ve savaş karşıtı şiirleri başlıkları altında inceleyerek Pinter’ın şair olarak değişimini keşfeder. Yazarın edebi eserleri çoğunlukla ‘absürd’, ‘gizemli’ ve ‘bilinmez’ olarak yorumlanır, halbuki Pinter eserlerinde acımasız bir dünyada bireyin varolma çabalarını anlatır. İlk dönem şiirlerinde genç edebiyatçı, yeni şekillenen düşüncelerini, hayat görüşünü güçlü ve orjinal bir hayal gücü ile anlatır. İrlanda ve Yeats Pinter’ın edebi duyarlılığında, özellikle şiirlerinde çok etkili olmuştur. Çalışmanın 3. bölümü Pinter’ın savaş karşıtı şiirlerini inceler. Bu dönemde Pinter, ilk dönem eserlerindeki içine kapanık sanatçı rolünün aksine sanatını toplumun gerçeklerini yansıtmak için kullanan bir edebiyatçı olarak sanatsal rolünü yenilemiştir.

This paper explores a selection from Harold Pinter #8217;s poetic output (1948 and 2007) and traces the evolution in his poetic voice in three major periods: Early Poetry, Irish Period and Anti-war Poetry. Pinter #8217;s artistic output has been labelled mostly as absurd, mysterious, and enigmatic but in reality he has been exploring existential alienation in an oppressive world. In his early poetry he deals with a mental landscape which is still in the process of being formed through powerful and original imagination. Ireland and Yeats had an insightful effect on his literary sensibility and certainly changed his poetry. The third period includes anti-war poetry which Pinter uses as a platform to speak out against wars as Pinter revolutionised his privacy and remodelled his art into a more public activity.