The parting of the ways: the east and the west at the Council of Serdica AD.343.

Abstract

Bu çalışma, doğu batı kiliseleri arasındaki ilk kez miladi 343 yılında toplanan Serdika (Sofya) konsili esnasında ortaya çıkan bölünmenin nedenleri üzerine yoğunlaşmaktadır. Hıristiyan kilisenin tecrübe ettiği bu ilk bölünme, teolojik değil, politik faktörlerle izah edilecektir. Zira konsile gelen hem doğulu hem de batılı piskoposlar daha önceki konsillerde almış oldukları kararların baskısı altındaydılar. Bunun yanısıra, batı dünyasında otoritesini kabul ettirmiş olan Roma piskoposu, doğu piskoposlarını da etkisi altına almaya çalışıyordu. Konsildeki bu yüksek politikaların yanısıra, Balkan kentlerinin piskoposlarının nasıl saf belirledikleri de ele alınarak, bölgesel politik endişelere de yer verildi.

The eastern and the western Christianity experienced the first schism at the council of Serdica, held in AD. 343. This schism, as observed by a fifth century church historian Socrates of Constantinople, was never healed afterwards, on the contrary it was gradually deepened. Therefore the aim of this paper is to analyze the factors behind that division. The argument here is this: the rift between the western and eastern churches was not the direct effects of any theological differences, because after Nicaea the Arian doctrine was not the issue yet, but it was due to the preceding uncompromising political setting of the council and its exploitation by the bishop of Rome. The second argument in this paper is to pursue the role and the preferences of the Balkan bishops at the council.