Relationship between heart rate variability and premature ventricular contractions

Abstract

Background: Premature ventricular contraction (PVC) is the most often type of ventricular arrhythmias. Heart rate variability (HRV) is an efficient noninvasive methods for assessing autonomic effects on the heart. This study aimed to investigate the relationship between HRV and PVC. Methods: 80 patients with frequent PVCs and 108 patients without PVC as control group included in this study. Rhythm holter was performed in all participants. Frequent PVCs defined as more than 30 times PVCs in 1 hour, according to the Lown classification. The HRV evaluated by time domain analysis included the standard deviation of all NN intervals (SDNN), standard deviation of the average NN intervals (SDANN), the square root of the mean of the squares of successive differences between adjacent NN intervals (rMSDD), the percentage of normal RR intervals that differ by more than 50 millisecond (PNN50). Results: Patients with frequent PVCs were older (p<0.001) and they had more coronary artery disease (p<0.001), hypertension (p=0.026) and diabetes mellitus (p<0.001). Their ejection fraction (p=0.001) and estimated glomerular filtration rate levels (p=0.001) were lower. Patients with frequent PVCs had lower levels of SDNN (p<0.001) and SDANN ( p<0.001). PNN50 (p=0.802) and rMSDD (p=0.572) were not statistically different between groups. Conclusion: Patients with frequent PVCs have been shown to have impaired HRV, indicated by low SDNN and SDANN levels associated with sympathetic overactivity. HRV measurements in patients with PVCs are a simpler and noninvasive method for the assessment of cardioneural regulation using rhythm holter monitoring.

Amaç: Ventriküler kaynaklı aritmilerin en sık kaşılaşılan tipi ventriküler erken atımlardır (VEA). Kalp hızı değişkenliği, kalp üzerindeki otonomik etkileri değerlendirmek için en etkili noninvaziv yöntemlerden biridir. Bu çalışmada kalp hızı değişkenliği ile ventriküler erken atımlar arasındaki ilişkiyi değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Sık VEA’sı olan 80 hasta ile VEA izlenmeyen 108 hasta çalışmaya dahil edildi. Tüm katılımcılar ritm holter ile değerlendirildi. Lown sınıflandırmasına göre ritm holterde 1 saat içinde 30’dan fazla VEA izlenmesi sık VEA olarak tanımlandı. Kalp hızı değişkenliği, tüm NN aralıklarının standart sapmasına (SDNN), ortalama NN aralıklarının standart sapmasına (SDANN), bitişik NN aralıkları arasındaki ardışık farkların karelerinin ortalamasının kareköküne (rMSDD) ve 50 milisaniyeden fazla farklılık gösteren normal RR aralıklarının yüzdesine (PNN50) göre değerlendirildi. Bulgular: Sık VEA'sı olan hastalar daha yaşlı (p<0.001), daha fazla koroner arter hastası (p<0.001), hipertansif (p=0.026) ve diyabetik (p<0.001) idi. Ejeksiyon fraksiyonları (p=0,001) ve glomerüler filtrasyon hızları da daha düşüktü (p=0,001). Sık VEA izlenen hastalarda SDNN (p<0.001) ve SDANN (p<0.001) değerleri daha düşük saptandı. PNN50 (p=0.802) ve rMSDD (p=0.572) değerleri ise gruplar arasında anlamlı farklılık göstermiyordu. Sonuç: Çalışmamızda sık VEA’lı hastalarda, aşırı sempatik aktiviteyle ilişkili düşük SDNN ve SDANN değerlerinin izlendiği bozulmuş kalp hızı değişkenliği saptadık. Sık VEA izlenen hastalarda ritm holter ile kalp hızı değişkenliği kardiyonöral regülasyonun değerlendirilmesinde faydalı ve invaziv olmayan bir yöntemdir.