Kas iskelet sistemi yaralanmalarında Türk toplumunun sınıkçı tercihi ve etkileyen faktörler

Abstract

Amaç: Bu çalışmada ortopedik sorunu nedeni ile sınıkçılara başvurmuş hastaların demografik özelliklerinin, sınıkçıya başvuru nedenlerinin ve eğitim durumları ile ilişkisinin araştırılması amaçlandı. Yöntemler: Haziran 2012 ve Aralık 2012 tarihleri arasında polikliniğimize başvuran 1926 hastanın sınıkçıya başvurduğu saptanan 96’sı(%4,98)(26 erkek, 70 kadın) çalışmaya dahil edildi. Tüm hastaların demografik bulguları, ilk başvuru yerleri, eğitim durumları, sınıkçıya başvurma ne- denleri, gelişen sekel oranları açısından değerlendirildi. Bulgular: Çalışmamızda sosyal güvence olmaması, hastanede bekleme, hastaneye ve doktora ulaşmada zorluk gibi faktörlerin sınıkçı tercihinde anlamlı bir etkisi olmadığını tespit ettik. Hastaların yaş ortalaması 31±16,1 yıl idi. Hastaların 87’si (%90,6) sağlık hizmeti için ilk başvuru yeri olarak sınıkçıyı tercih etmişlerdi. Sınıkçılara en sık başvuru nedeni ailesi ya da bir yakını tarafından tavsiye olduğu (%40,6) tespit edildi. Eğitim seviyesinin sınıkçıya başvuruda etkili faktör olmadığı ancak düşük eğitim seviyeli hastalarda sekel gelişiminin anlamlı şekilde fazla olduğunu saptadık. 16 hastada sekel geliştiği tespit edil- di(% 16,6). Sınıkçı müdahalelerinde iyileşme etkisinin daha çok plasebo olduğunu saptadık. Sonuç: Prevalans dikkate alındığında sınıkçılık bir ülke gerçeğidir. Ancak uygulama sonuçlarının plasebodan farksız olması, bu konuda eğitim almamış olmaları, kanuni bir yetkilerinin bulunmaması, vergi ödememeleri açılarından değerlendirildiğinde önemli bir sorun olduğu söylenebilir. Bu sorunun çözümünde toplumu bilgilendirici sağlık eğitim programlarının ve devlet denetimlerinin arttırılması etkili olabilir.

Objective: In this study, it was aimed to investigate the demographic features, administration reasons and educational status of the patients who were presented to the bonesetters for orthopedic complaints. Methods: 96 (26 males, 70 females) patients were included in this study, who filled a questionnaire out of 1926 patients went to bonesetters between June and December 2012. All the patients were recorded regarding demographic features, first application places, educational status, administration reasons, and complication rates. Results: 87 patients (90.6%) preferred bonesetters as the first application place. The mean age of the patients was 31±16.1 years. The most common reason was advices of the family members or relatives (40.6%). The educational status was not significant in administration rate, but low educational status has significant correlation with more complication rates. Sixteen patients developed sequels (16.6%). The effect of bonesetters #8217; treatment was mostly found to be placebo. Conclusion: Bonesetter is a country reality when prevalence was taken in notice. However, the similarity of their results to placebo ones, having no education, having no legal rights, paying no tax make this issue a great problem. The solution of this problem is depended to increase health programs to inform public and to increase government superintension.